Με ρυθμίσεις για τα ηλεκτρονικά καταστήματα (e-shops) και την προστασία των καταναλωτών δημοσιεύθηκε ο νόμος 4512/2018 στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης , ο οποίος συμπληρώνει και επικαιροποιεί τις ρυθμίσεις του νόμου 2251/1994 («Προστασία των καταναλωτών). Να σημειωθεί, επίσης, ότι ήδη εκδόθηκε και η υπουργική απόφαση του Υπουργού Οικονομίας και Ανάπτυξης (υπ.αριθ.5338/2018, ΦΕΚ 40/Β/17-1-2018) με την οποία κωδικοποιήθηκε ο νόμος 2251/1994.Επομένως, τόσο οι καταναλωτές και όσο και οι επιχειρήσεις ηλεκτρονικού εμπορίου ( e-commerce) έχουν τη δυνατότητα να διατρέχουν το κείμενο της ως άνω υπουργικής απόφασης προκειμένου να ενημερώνονται για τις αλλαγές που επήλθαν με το νέο νόμο 4512/2018. [Για να δείτε το κείμενο της υπουργικής απόφασης όπως δημοσιεύθηκε στο διαδικτυακό χώρο www.et.gr πατήστε εδώ ]
Οι προαναφερόμενες ρυθμίσεις έρχονται να προστεθούν στο νέο νομικό πλαίσιο που αφορά στα ηλεκτρονικά καταστήματα (e-shops) και έχει ήδη διαμορφωθεί υπό το φως το νέου Γενικού Κανονισμού για την Προστασία Δεδομένων (General Data Protection Regulation-GDPR) υπ.αριθ 679/2016 , ο οποίος τίθεται σε εφαρμογή την 25η Μαΐου 2018 καθώς και του Κώδικα Δεοντολογίας για το Ηλεκτρονικό Εμπόριο ,ο οποίος εγκρίθηκε δυνάμει της υπ.αριθ 31619 οικ (ΦΕΚ Β 969/22 -3-2017 ) υπουργικής απόφασης του Υπουργού Οικονομίας και Ανάπτυξης και έχει ήδη τεθεί σε ισχύ. Κατωτέρω επιχειρείται να καταγραφούν με βάση στοιχεία από δημοσιευμένα επίσημα κείμενα ( νόμους ,εκθέσεις κ.λ.π) τόσο το νομικό «περιβάλλον» ,το οποίο οδήγησε στην ψήφιση του νέου νόμου και τη μεταβολή του νομικού πλαίσιο λειτουργίας των e-shops όσο και το νέο αναμορφωμένο νομικό πλαίσιο του νόμου. [Για να δείτε το κείμενο του Γενικού Κανονισμού για την Προστασία Δεδομένων όπως δημοσιεύθηκε στη διαδικτυακή διεύθυνση http://eur-lex.europa.eu πατήστε εδώ και το κείμενο της υπουργικής απόφασης με την οποία εγκρίθηκε ο Κώδικας Δεοντολογίας για το Ηλεκτρονικό Εμπόριο πατήστε εδώ]
Α. Ποιο ήταν το νομικό «περιβάλλον» , το οποίο οδήγησε στην ψήφιση του νέου νόμου 4512/2018 και στη μεταβολή του νομικού πλαισίου λειτουργίας των e-shops.
Στην αιτιολογική έκθεση του νόμου 4512/2018 επισημαίνεται ότι η αναγκαιότητα της εδραίωσης ενός υψηλού επιπέδου προστασίας των καταναλωτών εδράζεται πρωτίστως σε κοινοτικό επίπεδο καθώς και ότι έχουν ήδη εκδοθεί και συνεχίζουν να εκδίδονται με εντυπωσιακό ρυθμό ευρωπαϊκές οδηγίες για την εξασφάλιση της προστασίας του καταναλωτή οι οποίες έχουν ενσωματωθεί στο εθνικό μας δίκαιο. Επιπλέον , τονίζεται ότι η προοπτική συμμετοχής του καταναλωτή σε μια επαναστατική ηλεκτρονική αγορά αποτελεί σήμερα και το σχέδιο στρατηγικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη δημιουργία μιας ελεύθερης και ασφαλούς ψηφιακής αγοράς, όπου οι άνθρωποι θα μπορούν να πραγματοποιούν διασυνοριακές αγορές μέσω του διαδικτύου και οι επιχειρήσεις θα μπορούν να πωλούν σε ολόκληρη την ένωση , οπουδήποτε και εάν βρίσκονται στο εσωτερικό της.
Στη χώρα μας η κατάρτιση ηλεκτρονικών συμβάσεων πώλησης αγαθών (πωλήσεις αγαθών μέσω e-shops) ρυθμίζεται με βάση το ειδικότερο προστατευτικό καθεστώς του νόμου 2251/1994, ο οποίος αποτελεί το πλέγμα προστασίας του καταναλωτή , όταν αυτός συνάπτει μια σύμβαση από απόσταση.
H ανάγκη εξορθολογισμού και η κωδικοποιήση του Νόμου 2251/1994 («Προστασία των καταναλωτών») έχει επισημανθεί στην έκθεση αποτίμησης ανταγωνισμού του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) ήδη από το 2016 στην ειδική αναφορά του στον κλάδο του ηλεκτρονικού εμπορίου (e-commerce) προκειμένου να επιλυθούν σε σημαντικό βαθμό η σύγχυση και οι ασυνέπειες που προκαλούνται από μια κατακερματισμένη νομοθεσία.
Συγκεκριμένα ζητήθηκε από τον ΟΟΣΑ για τρίτη συνεχή φορά η εκπόνηση μιας ανεξάρτητης μελέτης με στόχο τον εντοπισμό των νομοθετικών διατάξεων και κανονιστικών πράξεων , οι οποίες δυνητικά συνιστούν εμπόδιο στην ανταγωνιστική και αποτελεσματική λειτουργία των αγορών σε πέντε τομείς της Ελληνικής Οικονομίας. Μεταξύ των τομέων αυτών ήταν και το ηλεκτρονικό εμπόριο (e-commerce). Η έκθεση αξιολόγησης για τους πέντε τομείς της Ελληνικής Οικονομίας δημοσιεύθηκε την 7 Νοεμβρίου 2016 [Για να δείτε το σύνολο της έκθεσης όπως δημοσιεύθηκε 2016 στη διαδικτυακή διεύθυνση του ΟΟΣΑ www.oecd.org πατήστε εδώ.] Η μεθοδολογία του Έργου ήταν η Εργαλειοθήκη Αξιολόγησης Ανταγωνισμού που έχει αναπτύξει ο ΟΟΣΑ με στόχο να βοηθήσει τις κυβερνήσεις να εντοπίζουν τα ρυθμιστικά εμπόδια στον ανταγωνισμό και να τα άρουν με την εφαρμογή λιγότερο περιοριστικών πολιτικών.
Συνοπτικά ο ΟΟΣΑ στην προαναφερόμενη έκθεσή του το 2016 επισήμανε με τις συστάσεις του ότι η απλούστευση, ο εξορθολογισμός και η κωδικοποίηση της νομοθεσίας για την προστασία των καταναλωτών θα άρουν την ανασφάλεια δικαίου και θα καταργήσουν το κόστος συμμόρφωσης, θα διασφαλίσουν καλύτερη εξυπηρέτηση από τους παρόχους υπηρεσιών ηλεκτρονικού εμπορίου (e-commerce), οι οποίοι βασίζονται σε αυτοματοποιημένες και τυποποιημένες διαδικασίες, θα εξισώσουν τους όρους ανταγωνισμού με τους μη εγχώριους παρόχους και θα τονώσουν την εμπιστοσύνη των καταναλωτών στις ηλεκτρονικές αγορές. Με αυτό τον τρόπο τονίστηκε ότι θα καταργηθούν τα εμπόδια στην ανάπτυξη του κλάδου.
Εξάλλου, στην αιτιολογική έκθεση του νέου νόμου 4512/2018 έγινε επισήμανση των ακόλουθων δεδομένων:
● Στην Ελλάδα με βάση τα στοιχεία του Ευρωπαϊκού φορέα E- commerce Ευrope, o κύκλος εργασιών του ηλεκτρονικού εμπορίου(e-commerce) εμφανίζει σταθερά ανοδική τάση, δηλαδή αυξήθηκε από 3,85 δισεκατομμύρια ευρώ το 2015 στα 4,5 δισεκατομμύρια ευρώ για το 2016 , άνοδος η οποία επιβεβαιώνει τόσο την αυξανόμενη εμπιστοσύνη των ελλήνων καταναλωτών στις ηλεκτρονικές αγορές, όσο και τον αυξανόμενο ρυθμό κατάρτισης συμβάσεων ηλεκτρονικού εμπορίου σε όλο και περισσότερες επιχειρήσεις λιανικού εμπορίου.
● Παρά το γεγονός της σημαντικής ανοδικής τάσης του e-commerce στην χώρα μας, ο βαθμός συμμόρφωσης των ηλεκτρονικών καταστημάτων (e-shops) στη νομοθεσία για την προστασία του καταναλωτή, είναι εξαιρετικά χαμηλός. Τρία στα τέσσερα ηλεκτρονικά καταστήματα (e –shops) , σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποίησε η Ένωση Εργαζομένων Καταναλωτών Ελλάδος (ΕΕΚΕ) ,δεν πληρούσαν τις βασικές προϋποθέσεις που θέτει ο νόμος για την προστασία του καταναλωτή, γεγονός που μπορεί να επιβραδύνει την περαιτέρω ανάπτυξη του ηλεκτρονικού εμπορίου (e-commerce).
● Τονίζεται ότι η μη συμμόρφωση των e –shops δεν έχει ως κίνητρο την παραπλάνηση και εξαπάτηση του καταναλωτή αλλά ενδεχομένως να οφείλεται σε νομική αβεβαιότητα.Πιθανόν η αβεβαιότητα να ενισχύεται από το γεγονός ότι ο ν. 2251/1994, από την ψήφισή του μέχρι σήμερα αποτελεί – κατά ένα πολύ μεγάλο μέρος του μεταφορά των ευρωπαϊκών οδηγιών (άλλες ελάχιστης και άλλες πλήρους ή μερικώς πλήρους εναρμόνισης , οι οποίες δεν έδιναν τη δυνατότητα –διακριτική ευχέρεια- στον εθνικό νομοθέτη να θεσπίσει αποκλίνοντες κανόνες) με αποτέλεσμα να υποστεί πλήθος αποσπασματικών τροποποιήσεων με τη μορφή της πιστής αντιγραφής των οδηγιών και την παράλληλη εισαγωγή τους στον κορμό του νόμου 2251/1994 . Περαιτέρω η μεταφορά των ως άνω οδηγιών με τη μορφή υπουργικής απόφασης είχε ως αποτέλεσμα να μην ακολουθείται η συνήθης νομοπαρασκευαστική και κοινοβουλευτική διαδικασία.
● Αποτέλεσμα των ανωτέρω ήταν η νομοθεσία για την προστασία του καταναλωτή να εμπεριέχει αλληλοκαλύψεις , με διατάξεις οι οποίες εισάγονται χωρίς την επιμέρους κατάργηση άλλων και αντικρουόμενους ορισμούς , οι οποίοι εισάγονται χωρίς την επιμέρους κατάργηση άλλων, και αντικρουόμενους ορισμούς , οι οποίοι οδηγούν τελικά σε ανασφάλεια δικαίου και αποδυναμώνουν την επιθυμητή προστασία για τον καταναλωτή. Για παράδειγμα ένας δικηγόρος που συνάπτει μια σύμβαση στο πλαίσιο της επαγγελματικής του δραστηριότητας θα είναι καταναλωτής κατά την έννοια του άρθρου 1 παρ.4 , ενώ ο ίδιος δεν θα είναι καταναλωτής αν συνάψει την ίδια σύμβαση από απόσταση.
● Οι προμηθευτές πολλές φορές δεν είναι σε θέση να διαπιστώσουν , ποιοι κανόνες δεν είναι σε θέση να διαπιστώσουν ποιοι κανόνες βρίσκονται σε ισχύ και ποιοι έχουν καταργηθεί , με αποτέλεσμα να δυσκολεύονται να συμμορφωθούν στις υποχρεώσεις τους. Υπό αυτές τις συνθήκες δυσχεραίνεται και η ανάπτυξη του ηλεκτρονικού εμπορίου , το οποίο βασίζεται σε αυτοματοποιημένες διαδικασίες κατά της σύναψη ηλεκτρονικών συμβάσεων πώλησης ή το σχεδιασμό των όρων και των προϋποθέσεων σε μια ηλεκτρονική σελίδα με αποτέλεσμα να μην ενισχύεται η εμπιστοσύνη των καταναλωτών στις ηλεκτρονικές αγορές.
● Τίθενται αυστηρότερες υποχρεώσεις με το νόμο 2251/1994 για τους Έλληνες προμηθευτές (όπως η υποχρέωση του πωλητή να παρέχει εμπορική εγγύηση η οποία συνοδεύει ένα προϊόν χωρίς να έχει παρασχεθεί τέτοια από τον παραγωγό του προϊόντος ), οι οποίες είναι περισσότερο επιβαρυντικές σε σχέση με άλλες ευρωπαικές χώρες, με αποτέλεσμα να παρεμποδίζεται η δυνατότητα των εγχώριων (ελληνικών) επιχειρήσεων να ανταγωνίζονται αποτελεσματικά αλλά και να δημιουργούνται συγκρούσεις μεταξύ καταναλωτών και προμηθευτών λόγω της αδυναμίας των τελευταίων να ικανοποιήσουν τον καταναλωτή λόγω μη συμμόρφωσής τους με υποχρεώσεις τους ιδιαιτέρως επιβαρυντικές. [Για να δείτε το κείμενο της αιτιολογικής έκθεσης , όπως δημοσιεύθηκε στη διαδικτυακή διεύθυνση www.hellenicparliament .gr πατήστε εδώ]
Β. Ποιες είναι οι αλλαγές που επέρχονται στο νόμο 2251/1994 για την προστασία των καταναλωτών;
Με τις τροποποιήσεις που επήλθαν με το νέο νόμο 4512/2018 στο νόμο 2251/1994 για την προστασία των καταναλωτών, ο οποίος ρυθμίζει και το πλαίσιο των αγορών που πραγματοποιούνται μέσω των ηλεκτρονικών καταστημάτων (e-shops), επιχειρείται , όπως διαλαμβάνεται στην αιτιολογική έκθεση, η απλούστευση, ο εξορθολογισμός και η ενιαιοποίηση της ισχύουσας νομοθεσίας που διέπει σήμερα την προστασία των καταναλωτών με στόχο να εκλείψει η υπάρχουσα αβεβαιότητα δικαίου , να εξασφαλιστούν ισότιμοι όροι ανταγωνισμού στους εγχώριους με τους ξένους παρόχους και να ενισχυθεί η εμπιστοσύνη των καταναλωτών στις επιγραμμικές (online) αγορές.
Περαιτέρω , σύμφωνα με το άρθρο 11 του Ν.4048/2012 για την καλή νομοθέτηση επιδιώκεται μεταξύ άλλων και η επικαιροποίηση – αποκάθαρση της υφιστάμενης νομοθεσίας κατά τρόπο ώστε οι εναπομείναντες κανόνες να είναι ορθοί, λειτουργικοί περισσότερο εύληπτοι και προσιτοί , όπως επισημαίνεται στην έκθεση αξιολόγησης του νόμου [Για να δείτε την έκθεση αξιολόγησης του νόμου στο διαδικτυακό τόπο www.hellenicparliament.gr πατήστε εδώ]. Η αρίθμηση των άρθρων του νόμου διατηρείται προς αποφυγή συγχύσεων στους πολίτες , στη Διοίκηση και στα Δικαστήρια αφού ως επί το πλείστον δεν εισάγονται νέες διατάξεις και ρυθμίσεις αλλά αναμορφώνεται το ήδη υπάρχον νομικό πλαίσιο. Πιο συγκεκριμένα :
● Ορισμοί καταναλωτή, προμηθευτή, παραγωγού , πωλητή. Τίθενται ενιαίοι ορισμοί του καταναλωτή και του προμηθευτή αλλά και του πωλητή και παραγωγού. Να σημειωθεί ότι ουσιαστικό κριτήριο για τον χαρακτηρισμό ενός συμβαλλόμενου ως «καταναλωτή» αποτελεί η κάλυψη ιδίων καταναλωτικών αναγκών και η ερασιτεχνική ιδιότητα με την οποία συμβάλλεται.
● ΓΟΣ. Οι διατάξεις του άρθρου 2 του νόμου 2251/1994 για τους ΓΟΣ (Γενικούς όρους συναλλαγών ,ήτοι για τους μονομερείς προδιατυπωμένους όρους , οι οποίοι δεν έχουν αποτελέσει αντικείμενο ατομικής διαπραγμάτευσης ) παρέχουν αντίστοιχη προστασία με το φυσικό πρόσωπο «καταναλωτή» και τις πολύ μικρές επιχειρήσεις –οντότητες φυσικά ή νομικά πρόσωπα σύμφωνα με την παρ.2 του άρθρου 2 του ν.4308/2014 , η οποία αποτελεί ενσωµάτωση της οδηγίας 2013/34/ΕΕ, και ορίζει ότι: «πολύ µικρές οντότητες είναι οι οντότητες οι οποίες κατά την ηµεροµηνία του ισολογισµού τους δεν υπερβαίνουν τα όρια δύο τουλάχιστον από τα ακόλουθα τρία κριτήρια: α) Σύνολο ενεργητικού (περιουσιακών στοιχείων): 350.000 ευρώ, β) Καθαρό ύψος κύκλου εργασιών: 700.000 ευρώ, γ) Μέσος όρος απασχολουµένων κατά τη διάρκεια της περιόδου: 10 άτοµα µε µόνη προϋπόθεση ότι ο κύκλος εργασιών τους δεν υπερβαίνει το ποσό του 1.500.000 ευρώ».
Σκοπός των νέων διατάξεων είναι να τύχει προστασίας των ευεργετικών διατάξεων της καταναλωτικής νομοθεσίας μια «ευάλωτη ομάδα» (βλ.σχετικά αιτιολογική έκθεση) .Αυτό δικαιολογείται γενικότερα άλλα και ειδικά στο πεδίο των Γ.Ο.Σ., όπου µικρή επιχείρηση βρίσκεται στην ίδια δυσχερή θέση µε τον µη έµπορο, όταν αντιµετωπίζει µία µαζικά προσφερόµενη παροχή. Γίνεται δεκτό ότι στις συµβάσεις που δεν διαµορφώνονται από τα µέρη, παρατηρείται έλλειψη της ισότητας στη διαπραγµατευτική ισχύ των συµβαλλοµένων (ειδικά στο χώρο των τραπεζικών συναλλαγών)
● Μη εφαρμογή άρθρων 3 και 4η. Σχετικά με τις συμβάσεις από απόσταση ή εκτός εμπορικού καταστήματος διευκρινίζεται στο άρθρο 3α παρ.3 εδ θ ότι δεν εφαρμόζονται τα άρθρα 3 και 4η του νόμου 2251/1994 για τις συμβάσεις που καταρτίζονται με συμβολαιογραφικό έγγραφο.
● Νόμιμη και εμπορική εγγύηση. Με τη νέα διατύπωση του άρθρου 5 αποσαφηνίζεται και επανακαθορίζεται ότι όλα τα αγαθά καλύπτονται από δωρεάν διετή νόμιμη εγγύηση που εκ του νόμου παρέχεται σε κάθε καταναλωτή. Η νόμιμη εγγύηση είναι ουσιαστικά τα δικαιώματα που έχει ο αγοραστής κατά του πωλητή σύμφωνα με το άρθρο 540 του Αστικού Κώδικα. Ταυτόχρονα , με την προσθήκη νέας διάταξης , ήτοι του άρθρου 5α , επισημαίνεται στην αιτιολογική έκθεση , ότι οι πωλητές , δεν είναι υποχρεωμένοι να προσφέρουν επιπλέον (εμπορική) εγγύηση, η οποία είναι η ανάληψη υποχρέωσης πέραν της νόμιμης εγγύησης για επιστροφή του καταβληθέντος τιμήματος , αντικατάσταση , επισκευή ή φροντίδα με οποιονδήποτε τρόπο του καταναλωτικού αγαθού εάν αυτό δεν ανταποκρίνεται στα χαρακτηριστικά που αναφέρονται στη δήλωση εγγύησης ή στη σχετική διαφήμιση .
Σύμφωνα με αυτά που ίσχυαν μέχρι σήμερα , όταν η σύμβαση πώλησης αφορούσε διαρκή καταναλωτικά αγαθά οι προμηθευτές υποχρεούνταν να παρέχουν και επιπλέον πρόσθετη εγγύηση (εμπορική εγγύηση), χωρίς ωστόσο να ορίζεται το κριτήριο διάκρισης των διαρκών από τα μη διαρκή καταναλωτικά αγαθά.
Με τις νέες διατάξεις οι προμηθευτές δύνανται – αλλά δεν υποχρεούνται- να προσφέρουν εμπορική εγγύηση με την πληρωμή ενός αντιτίμου ή και με τη μορφή της επέκτασης της ήδη παρεχόμενης εγγύησης, με την προϋπόθεση ότι θα έχει αποτελέσει αντικείμενο συμφωνίας από τα μέρη.
Να σημειωθεί ότι όταν η συναλλαγή αφορά διαρκή καταναλωτικά αγαθά με εκτιμώμενη διάρκεια ζωής , όπως αυτή ορίζεται από τον πωλητή τον παραγωγό (κατασκευαστή του προϊόντος), άνω των δύο ετών, δηλαδή πέραν του χρονικού ορίου που ισχύει η νόμιμη εγγύηση, κάθε πωλητής υποχρεούται κατά την παράδοση του αγαθού να ενημερώνει εγγράφως τον καταναλωτή για το γεγονός ότι δεν παρέχεται καμία εμπορική εγγύηση . Έτσι, για σε κάθε πώληση που αφορά προϊόντα, για τα οποία εύλογα ο καταναλωτής αναμένει παροχή εμπορικής εγγύησης, λόγω της φύσης τους, της αναμενόμενης πιθανής διάρκειας ζωής , της τεχνολογικής τους πολυπλοκότητας και των επικρατούντων συνναλλακτικών ηθών (όπως ενδεικτικά τα τεχνολογικά αγαθά, τα αυτοκίνητα, οι οικοσκευές κλπ) και ούτε ο κατασκευαστής ούτε ο πωλητής παρέχουν για αυτά εμπορική εγγύηση , ο πωλητής θα πρέπει να ενημερώσει εκ των προτέρων τον καταναλωτή , ώστε ο τελευταίος να συνεκτιμήσει το γεγονός και να προχωρήσει ή όχι στην αγορά του προϊόντος Ταυτόχρονα, ο πωλητής οφείλει να γνωστοποιήσει µε τον ίδιο τρόπο στον καταναλωτή ότι ανεξάρτητα από την παροχή ή µη εµπορικής εγγύησης ο καταναλωτής έχει τα δικαιώµατα που απορρέουν από τη διετή νόµιµη εγγύηση.
● Τεχνική υποστήριξη μετά την πώληση . Περαιτέρω με την προσθήκη νέου άρθρου στο νόμο 2251/1994 ρυθμίζονται τα ζητήματα παροχής οδηγιών χρήσης και της τεχνικής υποστήριξης μετά την πώληση ενός προιόντος. Το χρονικό διάστημα για το οποίο ο πωλητής και ο παραγωγός αναλαμβάνουν τη σχετική υποχρέωση υποστήριξης θα πρέπει σε κάθε περίπτωση να είναι τουλάχιστον δύο έτη από την παράδοση των αγαθών. Στην αιτιολογική έκθεση διευκρινίζεται ότι η υπηρεσία δεν απαιτείται να παρέχεται δωρεάν. Αντίθετα, εάν κατά τη διάρκεια ισχύος της νόμιμης εγγύησης το αγαθό παρουσιάσει ελλάτωμα ο πωλητής υποχρεούται σε επισκευή (δωρεάν) ή αντικατάσταση (δωρεάν).
● Ασφάλεια καταναλωτικών αγαθών. Επικαιροποιούνται και εκσυγχρονίζονται οι διατάξεις που αφορούν την ευθύνη του παραγωγού ελαττωµατικών προϊόντων . Επιπλέον, τίθενται σαφέστερα οι υποχρεώσεις που αφορούν τις γενικές αρχές επίθεσης της σήµανσης CE (άρθρο 7).
● Ψυχική υγεία ανηλίκων καταναλωτών. Αναµορφώνονται οι διατάξεις του άρθρου 7α του ν. 2251/1994, για την ψυχική υγεία των ανήλικων και επικαιροποιούνται τα ζητήµατα της προστασίας τους. Εισάγονται ειδικές ρυθµίσεις για την απαγόρευση διάθεσης προϊόντων τα οποία ενέχουν κινδύνους για την ψυχική, πνευµατική ή ηθική ανάπτυξη των ανηλίκων ή καλλιεργούν διακρίσεις λόγω φυλής, φύλου, θρησκείας, ιθαγένειας, αναπηρίας ή σεξουαλικού προσανατολισµού.
Περαιτέρω προβλέπεται η απαγόρευση προβολής προϊόντων που απευθύνονται σε ανηλίκους κατά τρόπο µε τον οποίο να στρεβλώνεται η εικόνα της παιδικής ηλικίας και να αλλοιώνονται τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της και εισάγεται απαγόρευση ενίσχυσης του αισθήµατος «καταναλωτισµού µε προβολή της ευδαιµονίας ως αποκλειστικά συνδεόµενης µε την απόκτηση των συγκεκριµένων προϊόντων».Η πρόβλεψη αυτή υιοθετήθηκε με το νέο νόμο παρά την ύπαρξη προβληματισμού, όπως σημειώνεται στην έκθεση της Επιστημονικής Υπηρεσίας της Βουλής, αν ο εν λόγω περιορισμός στην άσκηση της οικονομικής ελευθερίας (διαφήμιση) αποτελεί το αναγκαίο μέσο για την προστασία της παιδικής ηλικίας και συνεπώς εάν είναι σύμφωνος προς την αρχή της αναλογικότητας. [Για να δείτε την έκθεση της Επιστημονικής Yπηρεσίας της Βουλής στο διαδικτυακό χώρο www.hellenicparlament.gr πατήστε εδώ]
●Αθέμιτες εμπορικές πρακτικές- Διαφήμιση. Εκσυγχρονίζονται και ενοποιούνται οι διατάξεις του νόμου 2251/1994 που αφορούν τη διαφήμιση και τις αθέμιτες εμπορικές πρακτικές, οι οποίες αποτελούν εναρμόνιση με την Οδηγία 2005/29/ΕΚ και προβλέπονται ενιαίες κυρώσεις.
●Ενώσεις καταναλωτών. Μεταξύ των αλλαγών που επιφέρει ο νέος νόμος για τις ενώσεις καταναλωτών είναι και η δυνατότητα επιχορήγησης των ενώσεων καταναλωτών από επιστηµονικούς φορείς, δωρεές, χορηγίες και ενισχύσεις από ιδρύµατα ή νοµικά πρόσωπα µε κοινωνικό ή κοινωφελή σκοπό.
Για να δείτε το σύνολο του νόμου 4512/2018 , όπως δημοσιεύθηκε στο διαδικτυακό χώρο www.et.gr πατήστε εδώ