Με το νόμο υπ.αριθμ. 5054 / 2023 (ΦΕΚ Α 159 28 -9 -2023) «Κύρωση του Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της Σύμβασης επί του Συμβολαίου για τη Διεθνή Μεταφορά Εμπορευμάτων Οδικώς (CMR) σχετικά με το Ψηφιακό Δελτίο Παράδοσης που υπεγράφη στη Γενεύη, στις 20 Φεβρουαρίου 2008» κυρώθηκε το Πρόσθετο Πρωτοκόλλο της Σύµβασης επί του Συµβολαίου για τη Διεθνή Μεταφορά Εµπορευµάτων Οδικώς (CMR) σχετικά µε το Ψηφιακό Δελτίο Παράδοσης, που υπεγράφη στη Γενεύη, στις 20 Φεβρουαρίου 2008.
Σύμφωνα με τα ειδικότερα περιλαμβανόμενα στην Έκθεση της Επιστημονικής Υπηρεσίας της Βουλής των Ελλήνων [ Για να δείτε το κείμενο της Έκθεσης της Επιστημονικής Υπηρεσίας της Βουλής των Ελλήνων , όπως δημοσιεύθηκε στο www. hellenicparliament. gr , πατήστε εδώ και την αιτιολογική έκθεση πατήστε εδώ ]:
“…..Α. Το υπό συζήτηση και ψήφιση νοµοσχέδιο του Υπουργείου Υποδοµών και Μεταφορών, όπως το επεξεργάσθηκε η Διαρκής Επιτροπή Παραγωγής και Εµπορίου, διαρθρώνεται σε τρία (3) άρθρα, συµπεριλαµβανοµένου και του ακροτελεύτιου άρθρου που ορίζει τον χρόνο έναρξης ισχύος του νόµου.
Αντικείµενο του νοµοσχεδίου αποτελεί η κύρωση του Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της Σύµβασης επί του Συµβολαίου για τη Διεθνή Μεταφορά Εµπορευµάτων Οδικώς (CMR) σχετικά µε το Ψηφιακό Δελτίο Παράδοσης, που υπεγράφη στη Γενεύη, στις 20 Φεβρουαρίου 2008, αποτελούµενο από δεκαέξι (16) άρθρα.
Με το άρθρο πρώτο κυρώνεται και αποκτά την ισχύ που ορίζει το άρθρο 28 παρ. 1 του Συντάγµατος το Πρόσθετο Πρωτόκολλο της Σύµβασης επί του Συµβολαίου για τη Διεθνή Μεταφορά Εµπορευµάτων Οδικώς (CMR) σχετικάµ ε το Ψηφιακό Δελτίο Παράδοσης.
Tο υπό κύρωση Πρωτόκολλο παρέχει ένα ενιαίο νοµικό πλαίσιο για τις διεθνείς οδικές εµπορευµατικές µεταφορές επ’ αµοιβή όταν ο τόπος παραλαβής και ο τόπος παράδοσης των εµπορευµάτων βρίσκονται σε δύο διαφορετικές χώρες, από τις οποίες µία τουλάχιστον είναι Συµβαλλόµενη, και αποσκοπεί στην επίλυση των νοµικών ζητηµάτων που απορρέουν από την εισαγωγή της χρήσης του ψηφιακού δελτίου παράδοσης στις µεταφορές αυτές.
Το Πρωτόκολλο περιλαµβάνει τους ορισµούς (άρθρο 1) και πέντε διατάξεις (άρθρα 2-6) που ρυθµίζουν το πεδίο εφαρµογής και τα αποτελέσµατα, τον έλεγχο γνησιότητας, τους όρους για την καθιέρωση, την εφαρµογή καιτα συµπληρωµατικά έγγραφα του ψηφιακού δελτίου παράδοσης.
Οι τελικές διατάξεις του Πρόσθετου Πρωτοκόλλου (άρθρα 7-16) αφορούν την υπογραφή, επικύρωση και προσχώρηση στο παρόν Πρωτόκολλο, τη θέση του σε ισχύ, τη διαδικασία καταγγελίας, τη λήξη ισχύος, την επίλυση διαφορών µεταξύ των Μερών, τις επιφυλάξεις, τις τροποποιήσεις, τη σύγκληση διπλωµατικής διάσκεψης, τις γνωστοποιήσεις στα Κράτη και τον θεµατοφύλακά του.
Το άρθρο δεύτερο αποτελεί την εξουσιοδοτική διάταξη, σύµφωνα µε την οποία οι απαιτήσεις για τη συµµόρφωση του ψηφιακού δελτίου παράδοσης µε τα άρθρα 3, 4 και 5 του υπό κύρωση Πρωτοκόλλου, οι διαδικασίες και προϋποθέσεις αποδοχής του ψηφιακού δελτίου παράδοσης και επεξεργασίας των δεδοµένων του από τις αρµόδιες εθνικές αρχές, καθώς και η ρύθµιση κάθε αναγκαίας λεπτοµέρειας για την εφαρµογή του Πρόσθετου Πρωτοκόλλου καθορίζονται µε κοινές αποφάσεις των Υπουργών Υποδοµών και Μεταφορών, Ψηφιακής Διακυβέρνησης, και των κατά περίπτωση συναρµόδιων Υπουργών.
Το άρθρο τρίτο προβλέπει την έναρξη της ισχύος του νόµου από τη δηµοσίευσή του στην Εφηµερίδα της Κυβερνήσεως, και του υπό κύρωση Πρόσθετου Πρωτοκόλλου, από την πλήρωση των προϋποθέσεων της παρ. 2 του άρθρου 8 αυτού.
Β. Ως προς την κύρωση των διεθνών συµβάσεων, το άρθρο 28 παρ. 1 του Συντάγµατος ορίζει ότι οι διεθνείς συµβάσεις, από την επικύρωσήτους (κύρωσή τους) µε νόµο και τη θέση τους σε ισχύ σύµφωνα µε τους όρους εκάστης, αποτελούν αναπόσπαστο µέρος του εσωτερικού ελληνικού δικαίουκαι υπερισχύουν κάθε αντίθετης διάταξης νόµου, ενώ το άρθρο 36 παρ. 2 απαιτεί ως όρο για την ισχύ ορισµένων κατηγοριών διεθνών συνθηκών, την κύρωσή τους µε τυπικό νόµο.
Από τις ανωτέρω διατάξεις συνάγεται ότι το Σύνταγµα κατοχυρώνει τηδιττή λειτουργία του κυρωτικού νόµου, όπως αυτή είχε διαµορφωθεί υπό το κράτος των προηγούµενων Συνταγµάτων από τη θεωρία, τη νοµοθετική πρακτική και τη νοµολογία, η οποία συνίσταται στο ότι µε την ψήφιση του κυρωτικού νόµου, αφενός, γίνεται αποδοχή του περιεχοµένου της συνθήκης και παρέχεται συγκατάθεση προς επικύρωσή της στο αρµόδιο όργανο της εκτελεστικής εξουσίας και, αφετέρου, εντάσσεται η συνθήκη στο εσωτερικό δίκαιο και επιτάσσεται η εκτέλεσή της από τα όργανα του κράτους (βλ., ενδεικτικά, Εµµ. Ρούκουνα, Σύνταγµα και Διεθνές Δίκαιο, σε Η επίδρασις τουΣυντάγµατος του 1975 επί του ιδιωτικού και επί του δηµοσίου δικαίου, 1976,σελ. 91, Αγγ. Γιόκαρη, Η πρακτική των δικαιοδοτικών οργάνων στην εφαρµογή του διεθνούς δικαίου, 2001, σελ. 83, Κ. Οικονοµίδη, σε Ιωάννου – Οικονοµίδη – Ροζάκη – Φατούρου, Δηµόσιο Διεθνές Δίκαιο – Θεωρία των πηγών, παρ. 44. Βλ., όµως, και Κ. Ιωάννου σε Ιωάννου – Οικονοµίδη – Ροζάκη –Φατούρου, Δηµόσιο Διεθνές Δίκαιο – Σχέσεις Διεθνούς και Εσωτερικού Δικαίου, 1990, σελ. 163 επ. και 168 επ., κατά τον οποίο ο κυρωτικός νόµος δεναποτελεί ταυτόχρονα και εξουσιοδότηση ή συγκατάθεση για την επικύρωση).
Οι συµβατικοί κανόνες του διεθνούς δικαίου δηλώνονται στο Σύνταγµα µε σειρά όρων («διεθνείς συµβάσεις» (άρθρο 28 παρ. 1), «συνθήκη ή συµφωνία» (άρθρο 28 παρ. 2), «διεθνείς συνθήκες» (άρθρο 36 παρ. 4)) .
Η ορολογική αυτή πολυµορφία οφείλεται σε έλλειψη συντακτικού συντονισµού, και όχι σε οποιαδήποτε νοµοτεχνική ανάγκη (βλ. Κ. Ιωάννου, όπ. π., σελ. 163).
Η διαδικασία της κύρωσης των διεθνών συνθηκών ή συµβάσεων ρυθµίζεται από το άρθρο 112 του Κανονισµού της Βουλής (ΚτΒ). Η ψήφιση των σχετικών κυρωτικών νοµοσχεδίων (ήπροτάσεων νόµων) γίνεται µε τη διαδικασία του άρθρου 108 του ΚτΒ, χωρίς συζήτηση ή µετά από περιορισµένη συζήτηση, µε εξαίρεση τα νοµοσχέδια που αφορούν στην κύρωση συµβάσεων σύµφωνα µε τα άρθρα 27 και 28 παρ. 2 και 3 του Συντάγµατος.
Οι κυρωτικοί νόµοι περιέχουν δύο κατηγοριών διατάξεις: α) τις κυρωτικές, οι οποίες περιλαµβάνουν την κυρωτική ρήτρα και το κείµενο της συνθήκης, καθώς και διατάξεις των οποίων το περιεχόµενο αντιστοιχεί στο περιεχόµενο δηλώσεων που η συνθήκη επιτρέπει ή επιβάλλει να συνοδεύουν την υπογραφή, την επικύρωση ή την έγκρισή της, ή τυχόν επιτρεπόµενων επιφυλάξεων, και β) τις κοινές νοµοθετικές, µε τις οποίες ρυθµίζονται ζητήµατα εφαρµογής των διατάξεων της σύµβασης στην εσωτερική έννοµη τάξη ήπροσαρµογής της εθνικής νοµοθεσίας στις διατάξεις αυτές. Κοινές νοµοθετικές θεωρούνται και εκείνες που ρυθµίζουν την έναρξη της ουσιαστικής ισχύος του κυρωτικού νόµου….”
Για να δείτε το κείμενο του νόμου 5054 / 2023 (ΦΕΚ Α 159 28 -9 -2023), όπως δημοσιεύθηκε στον διαδικτυακό χώρο της Εφημερίδας της Κυβέρνησης ,www.et.gr , πατήστε εδώ.